مقیاس EAT در MMPI-3
آسیب شناسی خوردن قبل از عمل رایج بوده و پس از جراحی چاقی نیز همچنان رواج دارد. نسخه جدید پرسشنامه شخصیت چند وجهی مینه سوتا (MMPI)، MMPI-3، حاوی مقیاس جدیدی به نام نگرانی های خوردن (EAT) است که هدف آن ارزیابی رفتارهای غذایی مشکل ساز می‌باشد.
جراحی چاقی
جراحی چاقی درمانی برای چاقی شدید است که با کاهش وزن پایدار تا 15 سال پس از عمل و کاهش طولانی مدت بیماری های همایند همراه است. قبل از جراحی، آسیب شناسی روانی در بین بیمارانی که به دنبال جراحی چاقی هستند رایج می‌باشد. به طوری که تا 23.3٪ از جمعیت، معیارهای تشخیصی اختلال پرخوری را در زمان ارزیابی روانشناختی قبل از جراحی برآورده می کنند.
پس از جراحی چاقی
بیماران پس از جراحی همچنان رفتارهای غذایی مشکل ساز را گزارش می‌کنند، از جمله مشکلات در ریزه خواری و از دست دادن کنترل بر غذا خوردن. علاوه بر این، بسیاری از بیماران نوعی نارضایتی از تصویر بدن و تمایل به انجام عمل جراحی کانتورینگ بدن، پس از عمل را گزارش می‌کنند.
مطالعه مارک و همکاران در رابطه با MMPI-3 چه می‌گوید؟
موضوع این مطالعه بررسی مقیاس نگرانی های خوردن در پرسشنامه شخصیت چند مرحله ای مینه سوتا – 3 (MMPI-3) در یک نمونه پس از عمل جراحی چاقی است. در پایان جمع‌آوری طولی داده‌های جراحی چاقی، یک نمونه فرعی کوچک از بیماران این فرصت را داشتند که فرم MMPI-2-RF-EX را تکمیل کنند که مقیاس‌های MMPI-3 را امتیازدهی می‌کند.
هدف از تحقیق حاضر تشخیص اعتبار همگرای مقیاس MMPI-3 EAT در نمونه پس از عمل جراحی چاقی است. مقیاس EAT در MMPI-3 حاوی محتوای آیتم‌های مربوط به غذا خوردن محدود، کنترل وزن، پاکسازی و رفتارهای پرخوری است. فرض بر این بود که نمرات مقیاس EAT MMPI-3 با نمرات مقیاس پرسشنامه سنجش اختلال خوردن (EDE-Q) همبستگی مثبت و معناداری دارد.
شركت كنندگان
به عنوان بخشی از یک مطالعه بزرگتر، کارکنان پژوهشی/ بالینی موسسه چاقی و متابولیسم با بیمارانی که نزدیک به 5 سال از جراحی چاقی آن‌ها گذشته بود، از طریق ایمیل تماس گرفتند. این ایمیل در مورد علاقه آن‌ها برای شرکت در این پروژه تحقیقاتی بود (N = 1382).
از این تعداد، در مجموع 168 نفر برای شرکت در مطالعه ابراز علاقه کرده و رضایت دادند. در پایان جمع آوری داده ها، به 38 بیمار متوالی نهایی به جای MMPI-2-RF، MMPI-2-RF-EX داده شد. MMPI-2-RF-EX برای امتیاز دهی مقیاس های MMPI-3 به کار رفته است.
روش مطالعه
به شرکت کنندگان اطلاع داده شد که مشارکت داوطلبانه است، بنابراین می‌تواند در هر زمان قطع شود و بر مراقبت پزشکی آن‌ها تأثیری نخواهد داشت. در زمان ورود، از بیمارانی که با شرکت در پژوهش موافقت کردند خواسته شد تا رضایت آگاهانه کتبی ارائه دهند. پس از ارائه رضایت آگاهانه، به شرکت کنندگان (هم این نمونه کوچکتر و هم نمونه بزرگتر ذکر شده در بخش “شرکت کنندگان”) یک کارت هدیه 110 دلاری به عنوان هزینه‌ای برای زمان و مشارکت آن‌ها داده شد.
سپس شرکت‌کنندگان توسط کارکنان پژوهشی/بالینی وزن شدند و از آن‌ها خواسته شد که سنجش روانشناختی رایانه‌ای MMPI-2-RF-EX و یک نسخه مداد کاغذی EDE-Q را تکمیل کنند. داده‌ها در مورد این 38 شرکت‌کننده بین 10 می 2019 و 14 فوریه 2020 جمع‌آوری شد. در نهایت، شرکت‌کنندگان گزارشی مختصر همراه با بازخورد بر اساس نتایج ارزیابی روانشناختی دریافت کردند.
نتیجه‌گیری درباره مقیاس EAT از MMPI-3
به طور کلی، بررسی اولیه مقیاس مشکل خاص EAT از MMPI-3 کاربرد بالینی خوبی در ارزیابی آسیب شناسی خوردن در یک نمونه پس از عمل جراحی چاقی نشان داد. از شرکت کنندگانی که در این نمونه شرکت کردند، 21.05 درصد نمره 65=T یا بالاتر در مقیاس MMPI-3 EAT تولید کردند.
درصد بیمارانی که همچنان نگرانی های مربوط به خوردن را گزارش می کنند مشابه شیوع تشخیص آسیب شناسی خوردن قبل از جراحی است. این نشان می‌دهد که بیماران ممکن است بیش از 5 سال پس از جراحی چاقی، رفتارهای غذایی مشکل‌ساز را گزارش کنند. اگرچه این نمونه بسیار کوچک است، اما در نمونه بزرگتر نیز نتیجه چنین بود.
مقیاس نگرانی خوردن EDE-Q
مقیاس نگرانی خوردن EDE-Q شامل مواردی است که با اشتغال ذهنی در مورد غذا، ترس از دست دادن کنترل بر خوردن، غذا خوردن در خفا، نگرانی در مورد غذا خوردن در ملاء عام و احساس گناه در مورد غذا خوردن مرتبط است. محتوای موارد منعکس کننده نگرانی‌هایی است که بیماران پس از جراحی چاقی دارند. الگوی ضرایب همبستگی نشان می‌دهد که مقیاس MMPI-3 EAT احتمالاً برای ارزیابی این نگرانی‌ها حساسیت لازم را دارد.
مقیاس MMPI-3 EAT به میزانی کمتر، هرچند معنی دار، با مقیاس نگرانی های وزن و نمره کل EDE-Q نیز مرتبط بود. همانطور که قبلاً ذکر شد، بسیاری از محتوای موارد در مقیاس MMPI-3-EAT نیز به نگرانی در مورد کنترل وزن و شکل فرد می‌پردازد. بنابراین، مقیاس MMPI-3 EAT هم رفتارهای مشکل زا در غذا خوردن و هم نگرانی های مربوط به تصویر بدن را ارزیابی می کند. در نهایت، امتیاز مقیاس EAT MMPI-3 با محدودیت خوردن و نگرانی‌های شکل در EDE-Q و همچنین درصد برگشت وزن همبستگی داشت، اما اثرات مشاهده‌شده قدری کم توان بود.
آیا به دنبال درک بهتر از خود و دیگران هستید؟ آیا می‌خواهید به عمق احساسات و رفتارهای انسانی پرداخته و شخصیت خود را کشف کنید؟ ما شما را به بازدید از سایت امپتیفای دعوت می‌کنیم!
در سایت امپتیفای(empathyfy.com)، شما می‌توانید به مجموعه‌ای از آزمون‌های روانشناسی معتبر و حرفه‌ای دسترسی پیدا کنید. این آزمون‌ها به شما کمک می‌کنند تا:
🔍 شخصیت خود را بشناسید و نقاط قوت و ضعف‌تان را کشف کنید.
💭 به درک بهتری از رفتارها و احساسات خود بپردازید.
📊 در زمینه‌های مختلف روانشناسی، اطلاعات کاربردی و علمی کسب کنید.
🤝 با مشاوره‌های متناسب با نیازها و دغدغه‌های خود آشنا شوید.همین امروز به ما بپیوندید و آغازگر سفری به دنیای شگفت‌انگیز روانشناسی باشید. برای دسترسی به آزمون‌ها و مقالات ارزشمند، اینجا کلیک کنید.
منبع:
